معرفی آرماتور بند:
آرماتوربند کسی است که بتواند از عهده بارگیری و باراندازی آرماتورها ، خواندن نقشه های اجرایی اسکلتهای آرماتوری و جزئیات آن ، اندازه گذاری و بریدن ، جوش دادن ، خم کردن و قلاب کردن آرماتورها ، برآورد طولی ، وزنی آرماتورها و قطعات اتصال طبقه نقشه ، مشخصات ،مونتاژ صفحات اتصال و تشخیص محل صفحات اتصال ونصب آنها مطابق نقشه های اجرایی ، آرماتوربندی سقف های بتن آرمه در سازه های مختلف برآید.
که در ادامه در کارگرین به نحوه ی اجرای ارماتور بندی ستون و مزایا و معایب “ارماتور” و “نحوه ی ارماتور بندی” چاله ی “اسانسور” می پردازیم.
مزایای سازه های بتن ارمه:
- عمر سازه
- دوام بالا در مقابل تنش
- فراوانی و در دسترس بودن
- فرم پذیری
نقشه های اجرایی
نقشه های اجرایی باید شامل جزییات ارماتور بندی سازه ها نظیر قطر طول شکل اندازه و جزییات خمها باشد.
ابزار های ارماتور بندی :
- تجهیزات برش
تجهیزت خمش
خم کردن ارماتور ها:
ارماتور در کارگاه کوچک با دست خم میشود و در کارگاه بزرگ توسط ماشین.
ارماتور ها قبل از خم باید کاملا صاف باشد.
ارماتور ها به صورت سرد باید خم شوند.
چکش کاری برای خم کردن مجاز نمی باشد.
اچار F
ضوابط در خم کردن میله ها:
- حداقل قطر فلکه خم کن متناسب با نوع فولاد باشد.
- میز مناسب برای خم کردن میله گرد با ابعاد به طول ۶تا ۱۰متر و عرض ۱متر و ارتفاع ۱متر
- سرعت خم کردن متناسب با نوع فولاد دمای محیط انتخاب شود.
- در دمای کمتر از منفی ۵ درجه سیلسیوس خم کردن میله گرد مجاز نیست.
- میله گردهایی با تنش تسلیم بالا به صورت سرد خم نمایید.
انواع وصله ی میگرد ها:
۱- وصله پوششی lap splices : این نوع وصله به دو صورت وصله پوششی تماسی (contact lap splices)غیر تماسی (non-contact splices) اجرا می شود. در حالت غیر تماسی میلگرد ها در طول وصله خود با یک فاصله مشخصی ازهم قرار می گیرند که این فاصله باید به اندازه ای باشد تا بتن به طور مناسب در بین میلگردهای وصله شونده نفوذ کرده و بین آن ها حفره ایجاد نگردد.
۲- وصله جوشی welded splices به طور کلی استفاده از جوش در اتصال دو میلگرد دارای شرایط زیر است.
روشهای متداول برای وصله های جوشی عبارتند از:
اتصال جوشی نوک به نوک خمیری(جوش الکتریکی تماسی)
اتصال جوشی ذوبی با الکترود(جوش با قوس الکتریکی)
3-وصله مکانیکی (کوپلر) mechanical splices در وصله پوششی عامل انتقال بار میان دو آرماتور،
وجود بتن محصور کننده در اطراف آنها است و در صورت صدمه دیدن بتن وصله پوششی عمل
نخواهد نمود ولی در وصله مکانیکی انتقال بار وابسته به بتن نیست که این ویژگی باعث
تأمین مقاومت وصله در تمامی شرایط باربری سازه خواهد شد. امکان وصله بدون محدودیت در هر موقعیتی در
سازه بتنی مانند محل مفصل پلاستیک.
ایجاد وصله یکپارچه بین
آرماتورها و در نتیجه یکپارچه عمل نمودن آرماتور در محل وصله به هنگام اعمال نیروهای
رفت برگشتی ناشی از زمین لرزه.
4-وصله با انتهای اتکاییend-bearing splices : این نوع وصله ها برای انتقال تنش در میلگرهایی که فقط تحت فشار هستند کاربرد دارد. بنابراین استفاده از این نوع وصله ها فقط در دورپیچ ها یا اعضایی با خاموت بسته کاربرد دارد.
انواع گره های متداول برای بستن دو میلگرد به یکدیگر:
۱ – گره ی ساده (لغزان)
فاصله و بستن میلگرد ها از هم :گرهی ساده، متداولترین گره برای اتصال میل گردهای اصلی و فرعی
(مونتاژ) در شبکه های افقی مانند سقف و فنداسیون با امکان اجرای سریع است،
۲- گره ی صلیبی
فاصله و بستن میلگرد ها از هم :در مواقعی که به علت استفاده از میل گردهای قطور،
تعداد نقاط اتصال کم باشند، برای استحکام بیشتر اتصال میل گردها به یکدیگر، از این گره استفاده می شود
۳-گره ی اصطکاکی
فاصله و بستن میلگرد ها از هم : در اتصال میل گردها در شبکه ها
و صفحات قائم (شبکه ی دیوارهای بتنی)، برای جلوگیری از لغزش میلگردهای افقی، از این نوع گره استفاده میشود.
۴-گره ی پشت گردنی
فاصله و بستن میلگرد ها از هم : در ستونها و تیرها، برای اتصال محکم میلگردها به خاموت ها در گوشه ها اغلب از این نوع گره استفاده می کنند.
گره ساده
گره پشت گردنی
گره صلیبی
گره اصطحکاکی
میلگرد گذاری شالوده ها:
- میلگردها به صورت شبکه ای در کف شالوده قرار داده می شوند.
- برای ایجاد چسبندگی بیشتر و انتقال مناسب تر نیرو بین فولاد و بتن در کناره های فوندانسیون میلگرد های شبکه با خم 90 درجه به طول معین شکل داده می شود.
- با توجه به میزان عمق و فوندانسیون سیستم میلگرد گذاری در انها میتواند به صورت شبکه های تحتانی و یا شبکه های تحتانی و فوقانی باشد.
- برای حفظ فاصله ی مناسب بین دو شبکه از خرک استفاده می شود.
انواع ارماتور استفاده شده در شناژ:
- ارماتور طولی
- ارماتور عرضی
وظایف ارماتور طولی :
تقویت ستون در برابر بار های فشاری و خمشی
وظایف ارماتور عرضی :
نگه داشتن ارماتور های طولی در جای خود
جلوگیری از کمانه کردن ارماتور های طولی در هنگام وارد شدن نیروهای فشاری
تقویت ستون در جت عرض و درمقابل بار های جانبی
- “ارمارتور عرضی” را “خاموت” می گویند.
بسته به نوع شکل هندسی ستون از خاموت های مختلف الشکلی استفاده می شود.
اگر ستون ها استوانه ای یا دایره ای شکل باشد و یا برای ساخت شمع ها از خاموت هایی
دایره ای شکل به نام اسپیرال یا دورپیچ استفاده میکنند.
نحوه ی “اجرای ارماتور بندی” :
برای ارماتور زدن ستون مراحل زیر را انجام می دهیم:
1-خم زدن ریشه ی ستون
2-انتقال خاموت ها از محل ساخت خاموت به محل ستون
3-جا گذاشتن خاموت در ریشه ی ستون
4-انتقال میلگرد های طولی ستون از محل اماده شدن به محل ستون
5-مشخص کردن محل قرار گیری خاموت ها بر روی میلگرد طولی با استفاده از گچ
6- بستن میلگرد های طولی ستون با میلگرد ریشه ی هم قطر به وسیله ی سیم
7-انتقال خاموت ها به محل نشانه گذاری شده با گچ و بستن انها به “میلگرد”
8-دیلم زدن
نکات مهم ارماتور بندی :
- از خم کردن آماتور در دمای
پایین تر از پنج درجه سانتی کرد خودداری گردد و نباید آماتور ها را که خم کردیم
باز و بسته کنیم برای خم کردن دوباره و شکل دادن مجدد و باید تمام میلگرد ها به
صورت سرد و با دستگاه مکانیکی خم شوند.
- فاصله ی بین میلگرد ها تا سطح قالب بندی باید حداقل 5/2 سانتی متر باشد تا پوشش بتنی روی میلگرد ها دارای ضخامت مناسبی باشد. این کار علاوه بر ایجاد پیوستگی بین بتن و میلگرد از زنگ زدگی و خوردگی میلگرد ها را محافظت می کند.
- رعایت نکردن فاصله باعث از بین رفتن سریع پی ها و رعایت کردن باعث افزایش مقاومت ساختمان در برابر زلزله و بالا رفتن عمر پی ها و سازه ساختمانی ما می گردد.
- تمام میلگرد ها باید توسط قیچی مخصوص بریده شوند و نباید میلگرد ها را توسط دستگاه هوا برش برید زیرا باعث میشود چند سانتی متر بریده شده با حرارت غیر قابل استفاده باشد.
ارماتور بندی چاله اسانسور:
مرحله
١) آماده سازی کف چاله آسانسور
:
الف:
جهت نصب آسانسور ارتفاع مورد نیاز از کف چاله تا سطح کف سازی شده اولین توقف
آسانسور از بتون ریزی کف چاله حداقل باید ١٩٠ سانتیمتر باشد.
ب: در
زمان بتون ریزی کف چاله با عنایت به نقشه سکوهای ضربه گیر زیر کابین و زیر قاب
وزنه تعادل ١٠
آرماتوربندی
و بتون ریزی می شود و ارتفاع باقیمانده نباید کمتر از ١۵٠ آرماتوربندی و cm بتون مگر و ٣٠ cm
شود. cm بتون ریزی می شود و ارتفاع
باقیمانده نباید کمتر از ١۵٠
ج:
جهت اجرای سکوهای ضربه گیر طبق نقشه های اجرای آرماتورهای انتظار جهت سکوهای ضربه
گیر در
فونداسیون
مذکور پیش بینی می شود.
نکته
مهم: در این مرحله پیش بینی چاه ارت ضروری است.
تا
رسیدن به رطوبت لازم زمینی، و وصل کردن سیم مربوطه، می توان از چاه اصلی (Earth) جهت چاه ارت
ساختمان
جهت ایجاد چاه ارت استفاده نمود و چنانچه این چاه پیش بینی نشده است، در محل مناسب
و
٣
متر
ایجاد کرد تا به رطوبت زمینی رسید سپس مواد ذیل را / نزدیک به آسانسور چاهی به عمق
حداقل ٨
% ١. نمک ٣٣
% ٢. زغال ٣٣
% ٣. پتاسیم ٣٣
۴. سیم مسی بدون روکش
به متراژ مناسب جهت محل مورد انتقال
۵. میله مسی و صفحه
مسی ( در بازار به صورت یک مجموعه وجود دارد)
طبق
دستورالعمل در چاه حفر شده قرار داده و روی آن را می پوشانیم.
مرحله
٢) تهیه نقشه :
چناچه
ساختمان در حال احداث می باشد و دسترسی دقیق به ابعاد مورد نیاز چاهک میسر نباشد،
نقشه
های
زیر لازم است:
١. پلان تیپ طبقات
شامل پارکینگ، زیر زمین، همکف و طبقات در محل نصب آسانسور .
٢. مقطع از چاهک
آسانسور با ذکر اندازه های کامل از کف چاله آسانسور تا زیر سقف موتورخانه .
٣. پلان پشت بام
ساختمان در محدوده چاهک آسانسور به منظور بررسی تأسیسات و تجهیزات
احتمالی
موجود در اطراف چاهک به شرکت طرف قرارداد ارائه شود .
مرحله
٣) بتن ریزی کف چاهک:
همانطوریکه
در مرحله ١ اشاره شده پس از تکمیل مدارک مورد نیاز (در مرحله ٢) با توجه به شرایط
ساختمان
و نوع آسانسور طرح اجرایی بتن ریزی کف چاهک به شرح ذیل به کارفرما ارائه خواهد شد.
١. بتون مگر ١٠
سانتیمتر
٢. بتون آرمه کف و
آرماتور بندی ٣٠ سانتیمتر
گره ی ساده در “ارماتوربندی”
“ارماتور بندی دیوار حایل”
ارماتور بندی دیوار برشی اطراف چاله اسانسور:
“ارماتور های تقویتی” :
فاصله نگهدار یا اسپیسر میلگرد:
اسپیسر ( SPACER ) در لغت به معنی فاصله گذار می باشد. اسپیسرهای پلاستیکی بتن برای رعایت پوشش میلگردها در سازه های مسلح مثل دالها و دیوارها پی ها و سایر احجام بتنی مسلح قابل استفاده بوده و در پروژه های نظیر سد و تونل و سایر ساختمانها و مستحدثات مصرف میشوند. فاصله نگهدار‌ها باید قبل و بعد از بتن ریزی زیر بارهای وارده تغییر شکل ندهند. فاصلهنگهدارها باید طوری انتخاب شوند تا پیوستگی بتن را حفظ نمایند. فاصلهنگهدارها و میلگردها باید کاملاً در موقعیت خود تثبیت شده باشند و بتن ریزی سبب حرکت آنها نگردد.
فاصله‌نگهدار‌هایی که در محل کارگاه ساخته می شوند (توسط سیمان و سنگدانه های مناسب) باید با دوام و بدون تخلخل بوده و مقاومت آن در حدود مقاومت بتن احاطه کننده اطراف باشد. این نوع فاصلهنگهدارها پس از ساخت باید طبق ضوابط آیین‌نامه آبا عمل آوری شوند. نسبت آب به سیمان مخلوط مورد استفاده در ساخت فاصلهنگهدارها نباید بیشتر از مخلوط بتن باشد. میزان جذب آب این فاصلهنگهدارها باید پس از 30 دقیقه کمتر از 5/3 درصد وزنی آنها باشد. معمولاً در هنگام ساخت فاصلهنگهدارها با مخلوط سیمان و سنگدانه مناسب، حداکثر اندازه سنگدانه باید به مراتب کوچکتر از ضخامت پوشش روی میلگردها باشد و توصیه میشود به یک سوم ضخامت پوشش محدود گردد. در این حالت برای دستیابی به نسبت آب به سیمان مورد نظر در بتن اصلی میزان مصرف سیمان و آب برای تأمین روانی مناسب افزایش می‌یابد. بکارگیری روان‌‌کننده در ساخت این بتن یا ملات برای پرهیز از افزایش آب و سیمان توصیه می شود.
گالری:
بازدیدها: 0
